Ergenekon’un bir numarası Demirel olabilir mi?
60 İhtilalinden sonra Türk siyaset piyasasına sürülen Demirel kendi deyimi ile altı kere gitti yedi kere geldi. Yaşı elli olanlar Demirel ‘in kırk yılını bilirler. Türk siyasetini şekillendirmekte kararlı olanlar Adnan Menderes’ ten boşaltılan koltuğa Demirel’i getirip oturttular. Görünüşte ise halk kendisini tek başına iktidara getirdi.
Aslında göz bağcılığını halka anlatması ve iktidara gelmesi gösteriyor ki, ikna kabiliyeti çok yüksek biri.
Bu anlamda bir numaradır Demirel.
Arkasından kendisini siyaset piyasasına sürenler 12 Martta kenara çekilmesini emrettiler! Yeniden bir yapılandırma gerekiyordu. Demirel emri ikiletmedi. Ama kendisi ikiledi ve hızla çekildi.
Emre itaatte de bir numaradır Demirel.
Derken malum yetmişli yılların kargaşa ortamına çekildi ülke. Gençlik sağ sol kamplaşması ile birbirlerine kırdırılırken, sosyalist enternasyonaller okunurken, okullarda iş yerlerinde insanlar halk mahkemelerinde yargılanıp infazlar edilirken caddelerde gençlik birbirilerinin elerline tutuşturduğu silahlarlarla birbirinin kanını dökerken, kendi evladı olmayan birinin evlatları öldürülen ailelerin acısını paylaşması bir kenara arsız bir tavırla“ Sokaklar yürümekle aşılmaz” diyerek pişkinliğini göstermiştir.
Evet, bence pişkinlikte de bir numaradır Demirel.
Ve 12 Eylül de malum komut tekrar gelmiştir. Ve melon şapkasını kaptığı gibi sırra kadem basmıştır. Yetmiş yılarlın kan ve gözyaşından parsasını toplamak isteyenler Demirel’e şapkasını gösterdiler ve işaret ettiler “ Kaybol “
Bana göre şapka çıkartmakta da bir numaradır Demirel.
İhtilalden sonra rahmetli Özal’ın kurduğu istikrarlı hükümete karşı aldığı tavır ve ürettiği fitnelerle gündeme geldi oturdu. Daha da önemlisi emir komuta halkasına tekrar katıldığı ihtilalci zihniyetlerin saflarında yer alarak malum işine tekrar başladı. “ Dün dündür” cambazlıkları, “ Ben demagoji ustasıyım” göz bağcılığı ile seksen yılından sonra da siyaset piyasasında yerini aldı.
Bence istikrar bozmada ve istikrarsızlıkta da bir numaradır Demirel.
Tekrar siyaset sahnesine girmesine rağmen artık göz bağcılıkla yalancılıkla lâfebeliği ile halk desteğini alamayacağını anlamıştı. Buna rağmen kısa süre başbakanlık yaptı. Ve arkasından aldığı emirle, bir takım ayak oyunlar tavizler ile cumhurbaşkanı seçildi.
İşte emir komuta zincirinizdeki görevini yirmi sekiz şubatta da gösterdi ve hükümetin devrilmesine göz yumdu. Hatta göz yummadı bizzat istedi. Ve yıllarca ağzında gevelediği demokrasi sakızını bütünü ile yuttu.
Demokrasiye ihanette de bir numaradır Demirel.
Şimdi bir söylenti dolaşıyor gazete köşelerindeki satır aralarında.
Ergenekon’un bir numarası Demirel mi?
Ergenekon terör örgütünün bir numarası olamayacak kadar sığ ve kukla olan Demirel’e kimse böyle bir çaplı örgütü güvenmez.
Bu sebeple Ergenekon’ un bir numarası olamaz.
O Türk siyasi hayatının bir bölümünde, şapka kapıp kaçmakla, Yalan söyleyerek büyük kitleleri ikna etmekte, İstikrarsızlıkta, demagojide emir komutaya uyumlu olmakta hep bir numara olarak kalacaktır.
60 İhtilalinden sonra Türk siyaset piyasasına sürülen Demirel kendi deyimi ile altı kere gitti yedi kere geldi. Yaşı elli olanlar Demirel ‘in kırk yılını bilirler. Türk siyasetini şekillendirmekte kararlı olanlar Adnan Menderes’ ten boşaltılan koltuğa Demirel’i getirip oturttular. Görünüşte ise halk kendisini tek başına iktidara getirdi.
Aslında göz bağcılığını halka anlatması ve iktidara gelmesi gösteriyor ki, ikna kabiliyeti çok yüksek biri.
Bu anlamda bir numaradır Demirel.
Arkasından kendisini siyaset piyasasına sürenler 12 Martta kenara çekilmesini emrettiler! Yeniden bir yapılandırma gerekiyordu. Demirel emri ikiletmedi. Ama kendisi ikiledi ve hızla çekildi.
Emre itaatte de bir numaradır Demirel.
Derken malum yetmişli yılların kargaşa ortamına çekildi ülke. Gençlik sağ sol kamplaşması ile birbirlerine kırdırılırken, sosyalist enternasyonaller okunurken, okullarda iş yerlerinde insanlar halk mahkemelerinde yargılanıp infazlar edilirken caddelerde gençlik birbirilerinin elerline tutuşturduğu silahlarlarla birbirinin kanını dökerken, kendi evladı olmayan birinin evlatları öldürülen ailelerin acısını paylaşması bir kenara arsız bir tavırla“ Sokaklar yürümekle aşılmaz” diyerek pişkinliğini göstermiştir.
Evet, bence pişkinlikte de bir numaradır Demirel.
Ve 12 Eylül de malum komut tekrar gelmiştir. Ve melon şapkasını kaptığı gibi sırra kadem basmıştır. Yetmiş yılarlın kan ve gözyaşından parsasını toplamak isteyenler Demirel’e şapkasını gösterdiler ve işaret ettiler “ Kaybol “
Bana göre şapka çıkartmakta da bir numaradır Demirel.
İhtilalden sonra rahmetli Özal’ın kurduğu istikrarlı hükümete karşı aldığı tavır ve ürettiği fitnelerle gündeme geldi oturdu. Daha da önemlisi emir komuta halkasına tekrar katıldığı ihtilalci zihniyetlerin saflarında yer alarak malum işine tekrar başladı. “ Dün dündür” cambazlıkları, “ Ben demagoji ustasıyım” göz bağcılığı ile seksen yılından sonra da siyaset piyasasında yerini aldı.
Bence istikrar bozmada ve istikrarsızlıkta da bir numaradır Demirel.
Tekrar siyaset sahnesine girmesine rağmen artık göz bağcılıkla yalancılıkla lâfebeliği ile halk desteğini alamayacağını anlamıştı. Buna rağmen kısa süre başbakanlık yaptı. Ve arkasından aldığı emirle, bir takım ayak oyunlar tavizler ile cumhurbaşkanı seçildi.
İşte emir komuta zincirinizdeki görevini yirmi sekiz şubatta da gösterdi ve hükümetin devrilmesine göz yumdu. Hatta göz yummadı bizzat istedi. Ve yıllarca ağzında gevelediği demokrasi sakızını bütünü ile yuttu.
Demokrasiye ihanette de bir numaradır Demirel.
Şimdi bir söylenti dolaşıyor gazete köşelerindeki satır aralarında.
Ergenekon’un bir numarası Demirel mi?
Ergenekon terör örgütünün bir numarası olamayacak kadar sığ ve kukla olan Demirel’e kimse böyle bir çaplı örgütü güvenmez.
Bu sebeple Ergenekon’ un bir numarası olamaz.
O Türk siyasi hayatının bir bölümünde, şapka kapıp kaçmakla, Yalan söyleyerek büyük kitleleri ikna etmekte, İstikrarsızlıkta, demagojide emir komutaya uyumlu olmakta hep bir numara olarak kalacaktır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder