Üstadım mehmet alperen ve ben. İlk okuduğum kitabın ve beni sokaklardan
Kitapların arasına sürükleyen fikrin yazarı.kendisi şu an istanbulda ve 50 yaşının son baharınıYaşıyor kendi deyimiyle…Yalnız. Karısından ve çocuklarından
Uzak. Onun felsefesi yalnız kalmak,yalnız yaşamak ve yalnız ölmek. Aslında hepimizin
Kaderi bu sadece farkında değiliz.yazımı üstadın hayata ait bir kaç sözle bitiriyorum.
"Erkek kadına aşık olmaz. Bunu yaptığı zaman asaletini kaybeder. Kadınının erkeğe aşık olması daha önemlidir. Erkeğe aşık olmak kadına yakışır. Bunu zarafeti ile süslerse erkek o kadına doyamaz. "
"Küçükken kar gördüğüm zaman düşmek için koşardım.
Şimdi kar gördüğüm zaman düşmemek için çırpınıyorum. "
Beni Haklı olmak, HAK' la olmak rahatlatıyor.
Bir kadına gereğinden fazla değer vermek erkekteki değeri bitirir. Sonuçta erkek değersiz kalır. Kadının ise zarafetinden başka verecek bir şeyi yoktur. Yazıkki oda bunu yitirmiştir.
Erkeğinde asalet kadınında zarafeti kalmayan toplumda evladında şahsiyeti kalmaz.
Bu günkü okullar sadece kimlik vermek içindir. Okuma yazma oranı arttıkça geldiğimiz noktayı görebiliyormusunuz. Kişiliksiz, silik bir hayata nasıl tahammül edebilirdik yoksa?
Faruk Dündar
21 Mart 2008 Cuma
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder